Υπερκράματα ή κράματα υψηλής απόδοσης είναι τα υλικά που αντέχουν σε ακραίες θερμοκρασίες που καταστρέφουν τα συμβατικά μέταλλα όπως χάλυβα, τιτάνιο και αλουμίνιο.Ο όρος " Υπερκράματα " χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά λίγο μετά τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο για να περιγράψει μια ομάδα κραμάτων που αναπτύχθηκαν για χρήση σε στροβιλοκινητήρες και αεριοστροβίλους αεροσκαφών που απαιτούσαν υψηλή απόδοση σε υψηλές θερμοκρασίες.Το φάσμα εφαρμογών για τις οποίες χρησιμοποιούνται υπερκράματα έχει επεκτείνει πάρα πολλές άλλες περιοχές και τώρα περιλαμβάνει αεροπορικές και χερσαίες αεριοστρόβιλες, πυραυλικούς κινητήρες, χημικές και πετρελαϊκές μονάδες.Είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για αυτές τις απαιτητικές εφαρμογές, λόγω της ικανότητάς τους να διατηρήσουν το μεγαλύτερο μέρος της αντοχής τους μετά από μακρούς χρόνους έκθεσης πάνω από το 650 176C. Η ευελιξία τους προκύπτει από το γεγονός ότι συνδυάζουν αυτή την υψηλή αντοχή με καλή ικανότητα χαμηλής θερμοκρασίας και εξαιρετική σταθερότητα της επιφάνειας.       Τα υπερκράματα βάσης Ni είναι σύνθετα σύνθετα κράματα, τα οποία, εκτός από τη Ni, περιέχουν ποικίλες ποσότητες Cr, Mo, W, Nb, Al, Ti, Ta, Re, Hf, Zr, B και C για να αποκτήσουν την επιθυμητή αντοχή, αντοχή σε οξείδωση και αντοχή στη διάβρωση.Υπερκράματα έχουν υποστεί έντονη και συνεχή ανάπτυξη από τις αρχές του 1940 8217s.   Κατά την 1950: England-8217s, η εξέλιξη από την παραγωγή στην συμβατική παραγωγή,   Η αύξηση των επιτρεπόμενων μεταλλικών θερμοκρασιών έχει σχεδόν διπλασιαστεί από την ανάπτυξη της ψύξης σε σχέση με τη θερμοκρασία αερίου στην είσοδο των στροβίλων.Μια σημαντική πρόσφατη συμβολή έχει προέλθει από την ευθυγράμμιση των κόκκων κραμάτων στην ενιαία κρυσταλλική λεπίδα, η οποία επέτρεψε τον στενότερο έλεγχο των ελαστικών ιδιοτήτων του υλικού.Αυτές οι ιδιότητες με τη σειρά τους ελέγχουν τις φυσικές συχνότητες δονήσεων της λεπίδας.   Κράματα με βάση νικέλιο μπορούν να είναι είτε στερεό διάλυμα είτε ενισχυμένη κατακρήμνιση.Τα ενισχυμένα κράματα στερεού διαλύματος, όπως η Hastelloy X, χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές που απαιτούν μόνο μέτρια αντοχή.Στις πλέον απαιτητικές εφαρμογές, όπως τα θερμά τμήματα των αεριοστροβίλων, απαιτείται ένα ενισχυμένο κράμα καθίζησης.Τα περισσότερα κράματα με βάση το νικέλιο περιέχουν 10-20% Cr, έως 8% Al και Ti, 5-10% Co, και μικρές ποσότητες B, Zr και C. Άλλες κοινές προσθήκες είναι οι Mo, W, Ta, Hf και Nb.Σε γενικές γραμμές, οι στοιχειακές προσθήκες στα υπεράκράματα της βάσης Ni μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως: (bill183· 9473formers (στοιχεία που τείνουν να διαιρούνται στο 9472ormatrix).   Exploser (στοιχεία που διαχωρίζουν το Supporters)   Ρυμουλκά του Carbide.   στοιχεία που διαχωρίζουν τα όρια των σιτηρών όπως B, C και Zr.     Η ευρεία χρήση υπερκραμάτων σε στροβιλοκινητήρες σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η θερμοδυναμική απόδοση των στροβιλοκινητήρων αυξάνεται με την αύξηση των θερμοκρασιών εισόδου των στροβίλων.Υπερκράμα είναι ένα μεταλλικό κράμα το οποίο αναπτύσσεται για να αντέχει τις περισσότερες από όλες τις υψηλές θερμοκρασίες, συνήθως σε περιπτώσεις έως 70% της απόλυτης θερμοκρασίας τήξης.   Όλα αυτά τα κράματα έχουν εξαιρετική αντοχή στο ερπυσμό, τη διάβρωση και την οξείδωση, καθώς και καλή σταθερότητα της επιφάνειας και ζωή κόπωσης.   Τα κύρια στοιχεία αλλοίωσης είναι το νικέλιο, το κοβάλτιο ή το νικέλιο {8211)· ο σίδηρος, ο οποίος βρίσκεται στην 8η ομάδα του περιοδικού συστήματος των στοιχείων.Εφαρμοστέοι τομείς βρίσκονται ιδιαίτερα στον τομέα της αεροδιαστημικής βιομηχανίας και στις πυρηνικές βιομηχανίες, π.χ. για κινητήρες και στροβίλους.   Η ανάπτυξη αυτών των προηγμένων κραμάτων επιτρέπει την καλύτερη εκμετάλλευση των κινητήρων, οι οποίοι λειτουργούν σε υψηλές θερμοκρασίες, διότι η θερμοκρασία εσωτερικής ναυσιπλοΐας Turbine (TIT) εξαρτάται από τη δυνατότητα θερμοκρασίας του υλικού που σχηματίζει τις πτερύγια στροβίλων.   Τα υπερκράματα με βάση τη Ni έχουν ένα austenitic, με το πρόσωπο κεντραρισμένο κυβικό, το οποίο παρέχει πλεονεκτήματα όπως: group 1833, καλύτερες μηχανικές ιδιότητες “birth1833”, υψηλότερο modulus “183· μεγαλύτερη διαλυτότητα των αλλοιωμένων στοιχείων “183· συστήματα ολισθητικού επιπέδου”